عليه دور جديد يورش به فعالين کارگرى بايستيم!

بنا به اخبار دريافتى٬ در هفته هاى اخير نيروهاى اطلاعاتى رژيم به عناوين مختلف٬ عليه فعالين کارگرى و ديگر فعالين عرصه هاى مختلف اجتماعى موجى از تهديد و احضار و دستگيرى و پرونده سازى را شروع کرده اند. از جمله طى هفته گذشته ستاد خبرى اطلاعات رژيم اسلامى با ابراهيم جعفرى کارگر کارخانه غرب باف و خالد سوارى کارگر کارخانه شاهو تماس تلفنى گرفتند که هرچه سريعتر خودشان را به ستاد خبرى اطلاعات در خيابان شبلى معرفى کنند. آنها تاکيد کردند که در صورت تمرد حکم جلب برايشان صادر خواهد شد. بدنبال چند تماس تلفنى نيروهاى اطلاعاتى براى بازداشت آنها به محل کار اين کارگران رفتند که دراين زمان در محل کار حضور نداشتند. دليل احضار در مکالمات تلفنى "مصاحبه با رسانه هاى بيگانه" اعلام شده است. همينطور روز گذشته ٢٣ آبانماه نيروهاى اطلاعاتى براى طه آزادى احضاريه فرستادند و در آن هفت روز وقت براى معرفى تعيين کردند.

در کنار تهديدات تلفنى و احضارها سياست پرونده سازى و دستگيرى فعالين نيز ادامه دارد. مورد آخر طيب ملائى است. نيروهاى انتظامى طيب ملائى را روز چهارشنبه ٢٢ آبانماه بازدداشت کردند. يکروز پيشتر براى دستگيرى طيب ملائى به منزل وى مراجعه ميکنند و برادر طيب را دستگير ميکنند. در طول دو هفته گذشته چهار بار نيروهاى امنيتى به منزل طيب ملائى ريختند و تمام زندگى آنها را زير و رو کردند. بدنبال مراجعه طيب ملائى به کلانترى شعبه ١۵ در روز چهارشنبه و بازدداشت او برادر وى را آزاد ميکنند. از آنجا که چند بار خانه گردى نتوانسته بود "مدرکى" عليه طيب ملائى جور کند٬ آنتن بشقابى همسايه او را ميبرند و بدوا همين را دليل بازداشت قرار ميدهند. اما با روشن شدن تعلق اين آنتن به همسايه ظاهرا اتهامات ديگرى بر عليه او مطرح کردند. لازم به ذکر است که طيب ملائى چند روز قبلتر با قيد ضمانت آزاد شده بود. افشين شمس نيز که چند ماه است در بازدداشت است بالاخره در محاکمه اى نمايشى به يکسال زندان محکوم شده است. 

موج جديدى از احضار فعالين کارگرى و پرونده سازى براى آنان شروع شده است. اين سياست تنها شامل فعالين کارگرى نميشود بلکه فعالين عرصه هاى حقوق زن٬ حقوق کودک٬ دانشجوئى٬ روزنامه نگاران و حقوق بشريها را نيز شامل ميشود. مشخصه فشارهاى دوره کنونى تمرکز روى فعالين کارگرى در شهرهاى مختلف است. هدف جمهورى اسلامى از تماس تلفنى و تهديد مکرر فعالين چيزى جز خانه نشين کردن آنها نيست. رژيم اسلامى خوب ميداند که وضعيت بشدت بحرانى جامعه که سرانشان به آن اعتراف ميکنند و براى مقابله با آن نيروهاى سرکوب را به خيابانها ريخته اند٬ تنها ميتواند از جانب اعتراضات وسيع کارگرى بطور واقعى به بحرانى غير قابل کنترل تبديل شود. تحرک کارگران در ايندوره ميتواند بيشتر نيروهاى طرفدار آزادى و حقوق فردى و اجتماعى را پشت جنبش کارگرى بسيج کند. تشديد اعمال فشار به فعالين کارگرى و ديگر فعالين اجتماعى٬ مانورهاى نظامى و سرازير کردن اوباش به خيابانها٬ صرفا مقدماتى براى مقابله رژيم با خطراتى است که تهديدش ميکند.

حزب اتحاد کمونيسم کارگرى اذيت و آزار٬ احضار و دستگيرى و پرونده سازى براى فعالين کارگرى و ديگر فعالين عرصه هاى اجتماعى را محکوم ميکند و براى آزادى فورى اين فعالين تلاش ميکند. هدف رژيم روشن است و پس زدن اين سياستها نيز تنها اعتراض متحد کارگران و مردم آزاديخواه را ميطلبد. مسئله و سوال اينست که اين فشارها پاسخ معضلات جمهورى نيست. نه کارگر گرسنه و حقوق نگرفته با آن ساکت ميشود و نه انزجار از سرکوب و اختناق و آپارتايد در گلوها خفه ميشود. تهران و مانور بى سابقه رژيم گواهى است. حزب اتحاد کمونيسم کارگرى ضرورت يک تلاش يکپارچه و متحد را در داخل و خارج براى دفاع از امنيت دستگير شدگان و آزادى فورى کليه زندانيان سياسى خاطر نشان ميکند.    

 

مرگ بر جمهورى اسلامى!
مرگ بر سرمايه دارى!
آزادى٬ برابرى٬ حکومت کارگرى!

حزب اتحاد کمونيسم کارگرى
٢۴ آبان ١٣٨٧ – ١۴ نوامبر ٢٠٠٨